W trakcie spotkania przedstawione zostały wyniki pomiarów monitoringowych jakości wody w Zbiorniku Sulejowskim, które prowadzono w okresie od maja do września 2015 r. W podsumowaniu podkreślono, że rok ten był wyjątkowo trudny do przeprowadzenia badań z uwagi na suszę i wysokie temperatury (najwyższa zanotowana temperatura wód zalewu to 28 st. C). Temperatury te powodowały zwłaszcza w sierpniu bardzo intensywne zakwity alg.
Zaprezentowane zostały także mapy przestrzennego rozkładu zanieczyszczeń i zakwitów wód na obszarze całego zbiornika.
Z uwagi na olbrzymią ilość pozyskaną danych – wymagających dalszych badań  dyskusja zogniskowała się wokół parametrów krytycznych Zalewu tj. stężenia chlorofilu, związków biogennych , temperatury etc. Przedstawiający wyniki projektu zgodzili się co tego, że zbiornik charakteryzuje się bardzo wysoką dynamiką zmian wszystkich badanych parametrów. Będący cały czas w toku proces analizy i opracowywania danych pozwoli w najbliższym czasie na wysunięcie bardziej precyzyjnych wniosków, co w ostatecznym kształcie pozwoli także na doprecyzowanie matematycznego modelu zbiornika  
Za najważniejsze rezultaty projektu uznano stworzenie i skalibrowanie systemu monitorującego podstawowe parametry fizyko chemiczne zbiornika oparte na 3 elementach :
- Pomiarach mobilnych dokonywanych pokładów przemieszczjących się po zalewie łodzi.
- boi wyposażonych w wyspecjalizowaną aparaturę;
- systemu pomiarów laboratoryjnych
Polscy naukowcy podkreślili ogromna pomoc i zaangażowanie norweskich kolegów – w szczególności w skomplikowanym procesie kalibracji modelu GEMSS oraz przygotowaniu , wyposażeniu i obsłudze norweskiej boi pomiarowej.
Naukowcy wspólnie zmagali się z najcięższą i skomplikowaną pracą związaną z kalibracją systemów, oraz przy modelowaniu zbiornika. Zwłaszcza tu doświadczenia zespołu NIVA okazały się bardzo istotne
Z pomocą modelu GISS uzyskano także animacje sugestywnie obrazujące badaną dynamikę zjawisk i stężeń badanych parametrów wód Zalewu Sulejowskiego.
Na podstawie zastosowania wszystkich popisanych narzędzi łatwiej było o „diagnozę” i ewentualne scenariusze poprawy stanu zbiornika. Z uwagi na modernizację większości okolicznych oczyszczalni ścieków, uwagę skupiono na ograniczeniu niekontrolowanej emisji zanieczyszczeń do cieków wodnych w zlewni Zalewu (gdzie niepożądane substancje przekraczają nawet 10-krotnie dopuszczalne stężenia). Postulowano modernizacje infrastruktury sanitarnej i likwidację nieszczelnych szamb.
Ze strony norweskiej padły przykłady dobrych praktyk związanych z dofinansowywaniem przez gminy przydomowych oczyszczalni, które w sposób efektywny pozwalają na ograniczenie ścieków bytowych.
Dr. Magdalena Kempa z NIVA podkreśliła także negatywny wpływ marin w sezonie żeglarskim – opróżnianie zbiorników septycznych z łodzi i żaglówek zwiększa stężenie bakterii coli i niebezpiecznych drobnoustrojów patogennych.
Zespół realizujący projekt MONSUL podkreślił, że wypracowanie skalibrowanego, precyzyjnego modelu matematycznego zalewu może stać się efektywnym narzędziem do racjonalnego zarządzania zasobami wodnymi. Z pomocą takich narzędzi można przewidywać skutki określonych decyzji (np. stworzenia opaski sanitarnej wokół zbiornika, zmniejszenie spływów powierzchniowych, redukcja ładunków biogennych w dopływach etc.)
Model ten może być wykorzystywany przez wyspecjalizowane instytucje i samorządy do podejmowania optymalnych decyzji zmierzających do poprawy potencjału ekologicznego badanego zbiornika, a także lokalizacji inwestycji lub miejsc przeznaczonych do rekreacji.
Opracowana metodyka może być wykorzystana do budowy podobnych modeli przeznaczonych do wspomagania procesu decyzyjnego w zarzadzaniu innymi zasobami wodnymi.
Na zakończenie kierownik projektu prof. dr hab. inż. Ireneusz Zbiciński serdecznie podziękował wszystkim zaangażowanym w projekt i zachęcił do dalszej pracy, badań i wysiłków związanych z poprawą stanu wód Zalewu Sulejowskiego.

Zapraszamy do obejrzenia videorelacji CMPŁ